Urwisko.

Sabrae

Spacerujesz sobie spokojnie lasem, aż nagle widzisz przejście w lewo. Zaciekawiony wybierasz je, jako swoją drogę. Przed tobą wyrasta olbrzymie urwisko, z którego możesz spaść prosto do wody. Ah to dlatego tam na dnie jest tyle kości...

L'Amour

Weszła powoli. Szła na samej krawędzi urwiska. Spojrzała w dół do wody. Było tak kilka kości... pewnie jakieś głupie konie spadły prosto do wody. Jak ktoś może na takiej małej wysokości spaść i się zabic? Wykrzywiła się. Machnęła kopytem poza urwiskiem. Kara była zawsze bardzo odważna i niczego się nie bała...

Carreau

Wędrował, aż dotarł do skraju urwiska. Spojrzał w dół i beznamiętnie przyjrzał się kościom. Potem ruszył dalej, ciągle szukając większej ilości kości na dnie urwiska.

L'Amour

Zastrzygła uszami. Zbliżał sie ku niej jakiś obcy jej ogier. Spojrzała na niego kątem oka. Szła powoli dalej. Czekała aż on coś do niej powie, ona nigdy nie lubiła rozmawiać ale bardziej zaczynać rozmowę. Westchnęła. Tupnęła nogą na samym skraju i na dół zleciały małe i pojedyńcze kamyczki. Wychyliła się na chwilę. Spojrzała jak spadają na dół i za chwilę usłyszała cichy ''plusk''. Odeszła od skraju urwiska i stanęła przy ścianie.

Carreau

Spojrzał na klacz smętym wzrokiem. On również nie lubił rozpoczynać rozmowy i ją ciągnąć. Nie miał pojęcia czy klacz jest warta zainteresowania, więc milczał.

L'Amour

Burknęła coś pod ''nosem''. - Nie... to nie - pomyślała. Przerzuciła z wdziekiem grzywę na drugą stronę strzepujac przy okazji pare kropelek. Nadal stała w miejscu i popatrzyła się na niego. Wypuściła głośno powietrze z chrap zwracajac przy tym uwagę ogiera na siebie.

Carreau

Znudzony ułożył się leniwie pod jakimś niskim, starym drzewem. Jak to miał w zwyczaju przymkną oczy i nastawił uszy bacznie nasłuchując. W każdej chwili był gotowy na jakąś reakcje.

L'Amour

Prychnęla spoglądając na niego z irytacją. Po bardzo długim czasie wkońcu również się znudziła i podeszła powoli, krocząc z pełną gracją ku niemu. Stanęła nad nim i położyła się trochę dalej od niego. -Witaj.- burknęła.

Carreau

Obserwował klacz, gdy ta podchodziła i kładła się niedaleko.
- Witaj. - odparł unosząc lekko brązowy łeb. - Stado? - zapytał po chwili.

L'Amour

- Wrogie Dusze, prawda? -spytała i obejrzała go dokładnie od kopyt po same czubki uszu. Wygladał nawet nawet.. ale czy na pewno? Może to tylko pozory... Zatrzymała swój wzrok dłużej na jego ślepiach.

Carreau

- Wywnioskował bym to samo. - odparł leniwie kładąc łeb na przednie nogi. Wydawało mu się - i zapewne dobrze - że klacz również należy do tego stada.

L'Amour

Narazie rozmowa posuwała się bardzo nudno. Przewróciła pokazyjnie swoimi ciemnymi ślepiami. - Masz tu kogoś?- spytała z dziwnym błyskiem w ''oku''. Znudzona wpatrywała się przez chwilę w jakiś punkt.

Carreau

Spojrzał na klacz przeciągle i badawczo.
- Nie, nie mam. - odpowiedział patrząc nań jakby pytając "A Ty?". Machną lekko ogonem, a raczej nim ruszył.
- Tak ogólnie nie odpowiedziałaś mi na moje wczęśniejsze pytanie. - dodał po chwili.

L'Amour

- Ja? Nie tez nie mam nikogo.- odrzekła. - Ehh... jeśli chodzi o stado to to samo co Ty... a jeśli o coś innego to badz taki miły i powtórz. A czy mogłabym poznać Twoje imię? Mnie zwią L'Amour.- powiedziała. Przemieniła nogi.

Carreau

- Carreau. - odpowiedział krótko nieco ochrypłym i ściszonym głosem. Wstał ciężko i podszedł do jakiegoś drzewka. Stając na dwie nogi pod jabłonią zerwał zielone jabłko, które po chwili schrupał. xd