Grota Carreau

Sabrae

Uśmiechnęła się kątem pyska, czyli jednak nie zostanie sama w tej krainie.
- Poznałeś kogoś ciekawego? - Zapytała.

Carreau

- Czy ja wiem... Chyba nikogo nadzwyczajnego na swój sposób oczywiście. Ale sam już nie wiem. - odpowiedział patrząc na siwą klacz. - A Ty?

Sabrae

- Mnie trudno zaciekawić. - Odparła zastanawiając się nad swoimi przelotnymi znajomościami.

Carreau

- No i nawzajem. - odpowiedział i przez sekundę baldo się uśmiecnął. Machnął na boki ogonem.

Sabrae

Zaśmiała się pod nosem, usłyszała grzmot. Cóż, czyżby kolejna burza?

Carreau

Dosyć szybko podszedł do wyjścia groty. Nie zauważył nic niepokojącego tylko zachmurzone niebo i deszcz.
- Utknęłaś tu. - powiedział do klaczy.

Sabrae

- Najwyraźniej. - Potwierdziła słowa ogiera. Spojrzała na niego, nie spodziewała się, iż zrobi jej coś złego. Choć jego wypowiedź mogła tak zabrzmieć.

Carreau

- Nic Ci nie zrobię. - prychnął. Nie miał zamiaru robić nic osobie, która nic mu ani jego bliskim nie zawiniła. Po co? Miał zostać jednym z krwiożerczych kucyków?

Sabrae

Podeszła bliżej do wyjścia groty, lubiła ten orzeźwiający zapach, który zawsze towarzyszy deszczowi.
- Z czym kojarzy ci się taka pogoda? - Zapytała z ciekawości.

Carreau

- Czy ja wiem... chyba z czymś smutnym, a Tobie? Ja się nigdy nad tym nie zastanawiałem. - odpowiedział wpatrując się przy klaczy w deszcz.

Sabrae

- Kojarzy mi się z moją przyjaciółką. - Odparła. Czyli nawet deszcz, może mieć pozytywne znaczenie.

Carreau

Nie dopytywał o nic więcej. Zanosiło się na długą ulewę, więc uznał, że będzie mu wyodniej na leżąco.
- Można? - zapytał uprzejmie.

Sabrae

- Też skorzystam. - Odparła kładąc się kilka metrów od Carreau. Potrząsnęła grzywa, kilka kropli zaszczyciło ja tam swoją obecnością.

Carreau

Ułożył się pod ścianą w grocie i leżał wpatrując się w klacz. Nie miał za bardzo co robić, a w jego "mieszkaniu" nie ma nic ciekawego.

Sabrae

Spojrzała na niego kątem oka.
- Chciałbyś o coś zapytać? - Odezwała się. W sumie, on praktycznie nic o niej nie wiedział.