Ciemny las.

Sabrae

- Doprawdy? - Zapytała unosząc jedną brew. Po jego tonie głosu można było wywróżyć coś innego. Ona wolała myśleć przyszłościowo, mało dbała o to co jest teraz.

Carreau

- Przyszłość mnie nie interesuje. - jeszcze odpowiedział zdecydowanym tonem. Kątem oka zerkną na klacz.

Sabrae

- Naprawdę? - Spojrzała na niego ze zdziwieniem. Nie chciał ułożyć sobie życia? Mieć dzieci, przyjaciół.. nic? Parsknęła cicho. Dla niej to było dziwne.

Carreau

- Tak. Żyje tylko teraźniejszością. Po co zapszątać sobie głowę przyszłością jeśli los i tak sam się rządzi? - odpowiedział patrząc na klacz ciemnymi ślepiami.

Sabrae

- Czasem przeznaczenie można zmienić. - Odparła tajemniczo zwracając wzrok ku niebu. Zatrzymała się na chwilę. Właśnie zapadał wzrok, gdyby tu nie było tylu drzew można by obserwować zachód słońca.

Carreau

- Można. - przyznał. - Ale jakoś i tak przyszłość mnie nie interesuje. - powiedział z uporem i zadziornym, lekkim uśmiechem, który rozchylił jego chrapy.

Sabrae

Skubnęła go za grzywkę. Będzie tu szukał dziury w całym. Choć ona daje mu powody, dla których warto, on musi coś znaleźć.

Carreau

Zawsze z uporem trzymał się swojego zdania. Nie odpowiedział na gest klaczy, a jedynie machną na boki ogonem.

Sabrae

- Kiedyś pożałujesz, ze nie planowałeś. - Odparła oskarżycielskim tonem spoglądając nań kątem oka. Ruszyła dalej.

Carreau

- Być może. - odpowiedział i szedł dalej tuż przy klaczy. Nie poruszył żadnego nowego tematu.

Sabrae

Szła spokojnie obserwując otoczenie. Przypominała źrebaka, odkrywającego wszystko. Zaś ogier, który kroczył obok niej, przypominał ojca bądź starszego brata odpornego już na uroki świata.

Carreau

Ogier nigdy nie zachwycał się pięknym światem. Dla niego świat zawsze był szary i najczęściej bezwzględny. Szedł obok klaczy spokojnie w milczeniu.

Sabrae

- Może powiesz coś o sobie? - Zaproponowała w końcu. Cisza była piękna, ale rozmawiać też trzeba było. Potrząsnęła grzywką, która bezładnie opadała jej na oczy.

Carreau

Westchną głęboko i spojrzał na klacz ciemnymi ślepiami.
- A co chcesz wiedzieć? - zpaytał. Nie bardzo wiedział co ma mówić.

Sabrae

- Mogę chcieć różne rzeczy, ale zapewne większości i tak mi nie zdradzisz. - Odparła ogonem obijając jasne boki. Czyżby to jeszcze komary?
- Więc powiedz tyle, ile chcesz bym o tobie wiedziała. - Dokończyła. Ten zwrot, wydawała jej się w tej chwili najstosowniejszy.